Al jaren zijn een paar enthousiastelingen in de VS bezig om technieken te bedenken waardoor het mogelijk wordt om naar andere zonnestelsels te reizen. Hun fantasie is bijna grenzeloos. Zo hebben ze zelfs al een methode onderzocht die ze hebben afgekeken van Star Trek, de zgn. ‘warp drive’. Daarbij maakt men gebruikt van een rimpeling in de structuur van ruimte en tijd om snel enorme afstanden af te leggen. Zulke rimpelingen noemt men wormgaten. Ze zijn reuze handig, want als het je lukt om er heelhuids doorheen te glippen, heb je voor je ruimtereis geen brandstoftanks zo groot als een touringcar meer nodig en kun je zelfs sneller reizen dan het licht. Je vliegt dan gewoon ‘binnendoor’ naar andere werelden. Jammer genoeg is men nog nooit verder gekomen dan het speculeren over deze mogelijkheid. Maar ook met de beste raketten waarover men nu beschikt zal het nooit lukken om in enkele tientallen jaren een andere ster te bereiken. Volgens Marc Millis, de leider van de Tau Zero Foundation die daar onderzoek naar doet, zijn we pas in de 23e eeuw in staat om voldoende energie op te wekken om interstellaire reizen mogelijk te maken.
Dat klinkt vrij somber. Betekent dit nu - voorlopig tenminste - einde verhaal voor de droom van de mensheid om andere zonnestelsels te verkennen en daarbij andere beschavingen tegen te komen? Als we ons doel voor ogen blijven houden, zullen we het in elk geval over een heel andere boeg moeten gooien. De vraag is dan of er wel andere manieren bestaan om dit probleem te benaderen.
Ik geloof dat dit mogelijk is. We zullen dan wel af moeten stappen van het idee dat de techniek ons hierin verder kan brengen. Het antwoord is simpel: met de geest kun je veel langere en betere reizen maken dan met een ruimteschip. Het is een bekend verschijnsel dat mensen tijdens uittredingen, waarbij hun geest zich van hun lichaam verwijdert, elke willekeurige plaats op aarde kunnen bezoeken. Men kan dan waarnemingen doen van de personen of de omgeving waar men om de één of andere reden affiniteit mee voelt. Achteraf blijken die waarnemingen in de regel te kloppen. De geest van zo iemand is dan alleen nog maar met een dunne band, het ‘zilveren koord’, met het lichaam verbonden.
Toch is niet elke uittreding voor ons doel geschikt. Er zijn nl. globaal genomen twee soorten uittredingen. In sommige gevallen gebeurt het spontaan en heeft degene, die het overkomt, er geen controle over. Dergelijke uittredingen komen bv. voor tijdens een bijna-doodervaring of vergelijkbare ervaringen waardoor mensen plotseling uit hun lichaam worden geslingerd. De tweede categorie uittredingen vindt bewust en gecontroleerd plaats. Mensen, die jarenlang hebben gemediteerd of over bijzondere gaven beschikken, kunnen dan bij vol bewustzijn uit hun lichaam treden. Er zijn Indiase yogi’s die deze techniek beheersen, maar in principe zijn heel veel mensen hiertoe in staat, vooropgesteld dat men in zekere zin ‘onthecht’ is van de uiterlijke wereld en zichzelf onder controle heeft. Al deze uittredingen beperken zich tot verplaatsingen in de geest naar andere plekken op aarde. Zou deze techniek nu ook gebruikt kunnen worden om reizen te ondernemen naar andere werelden?
De Zweedse wiskundige, uitvinder en theoloog Emanuel Swedenborg heeft in zijn in 1758 gepubliceerde werk "Over de aarbollen in ons zonnestelsel en andere hemellichamen" beschreven dat dit wel degelijk mogelijk is. In dit boek vertelt hij dat hij uittrad en met zijn geest verschillende planeten rondom andere sterren bezocht. Hij sprak ook met de bewoners ervan. Opvallend in zijn relaas is het feit dat deze bewoners allemaal een menselijke vorm hebben. Hun lichaamsbouw en huidskleur vertonen een aantal varianten, vergelijkbaar met de verschillende soorten mensen op aarde. Ook hebben die planeten een rijke flora en fauna.
In andere opzichten verschillen die mensen wel sterk van ons. Zo zijn ze allemaal diep religieus en vereren ze God als de schepper van het heelal. Via engelen onderhouden ze contact met de geestelijke wereld. Technische ontwikkeling kennen deze beschavingen nauwelijks, simpelweg omdat zij zich alleen maar interesseren voor geestelijke ontwikkeling en al het materiële daaraan ondergeschikt achten.
Veel mensen zullen deze beschrijvingen wonderlijk vinden of moeite hebben met het idee dat men in zijn geest andere plaatsen kan bekijken terwijl het lichaam in een slaaptoestand verkeert. De combinatie van uittredingen en reizen naar andere werelden moet hun wel helemaal vreemd voorkomen. Weinig mensen in het Westen geloven immers meer in het bestaan van een menselijke geest die zich van het lichaam los kan maken en de dood overleeft. Toch is het verschijnsel van de uittreding vanuit de parapsychologie en de bijna-doodervaringen bekend. Het is al vaak onderzocht en blijkt iets reëels te zijn dat niet zomaar kan worden weerlegd. Swedenborg, die in zijn tijd ook faam genoot als sterrenkundige, heeft daar een nieuw element aan toegevoegd. Zijn helderziende gaven werden door zijn tijdgenoten erkend. Ook maakte hij naam als uitvinder. Zo ontwierp hij al in 1714 een vliegtuig, waarvan het ontwerp in onze tijd door de NASA is nagebouwd – en het bleek te kunnen vliegen.
Het mag dan zo zijn dat dit reizen naar andere werelden nooit gemeengoed zal worden, maar een interessante mogelijkheid is het in elk geval wel. Misschien zullen de huidige budgetproblemen van de NASA er nog eens voor zorgen dat men deze mogelijkheid gaat verkennen. Wat we ermee kunnen winnen is niet meer of minder dan kennis over andere beschavingen in het heelal. Het reizen in de geest blijkt uiteindelijk misschien wel het ‘wormgat’ te zijn waardoor we het heelal zullen leren kennen op een manier die met technische middelen nauwelijks haalbaar is.
Hendrik Klaassens.
In andere opzichten verschillen die mensen wel sterk van ons. Zo zijn ze allemaal diep religieus en vereren ze God als de schepper van het heelal. Via engelen onderhouden ze contact met de geestelijke wereld. Technische ontwikkeling kennen deze beschavingen nauwelijks, simpelweg omdat zij zich alleen maar interesseren voor geestelijke ontwikkeling en al het materiële daaraan ondergeschikt achten.
Veel mensen zullen deze beschrijvingen wonderlijk vinden of moeite hebben met het idee dat men in zijn geest andere plaatsen kan bekijken terwijl het lichaam in een slaaptoestand verkeert. De combinatie van uittredingen en reizen naar andere werelden moet hun wel helemaal vreemd voorkomen. Weinig mensen in het Westen geloven immers meer in het bestaan van een menselijke geest die zich van het lichaam los kan maken en de dood overleeft. Toch is het verschijnsel van de uittreding vanuit de parapsychologie en de bijna-doodervaringen bekend. Het is al vaak onderzocht en blijkt iets reëels te zijn dat niet zomaar kan worden weerlegd. Swedenborg, die in zijn tijd ook faam genoot als sterrenkundige, heeft daar een nieuw element aan toegevoegd. Zijn helderziende gaven werden door zijn tijdgenoten erkend. Ook maakte hij naam als uitvinder. Zo ontwierp hij al in 1714 een vliegtuig, waarvan het ontwerp in onze tijd door de NASA is nagebouwd – en het bleek te kunnen vliegen.
Het mag dan zo zijn dat dit reizen naar andere werelden nooit gemeengoed zal worden, maar een interessante mogelijkheid is het in elk geval wel. Misschien zullen de huidige budgetproblemen van de NASA er nog eens voor zorgen dat men deze mogelijkheid gaat verkennen. Wat we ermee kunnen winnen is niet meer of minder dan kennis over andere beschavingen in het heelal. Het reizen in de geest blijkt uiteindelijk misschien wel het ‘wormgat’ te zijn waardoor we het heelal zullen leren kennen op een manier die met technische middelen nauwelijks haalbaar is.
Hendrik Klaassens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten