Zullen we ooit de sterren bereiken?

Al jaren zijn een paar enthousiastelingen in de VS bezig om technieken te bedenken waardoor het mogelijk wordt om naar andere zonnestelsels te reizen. Hun fantasie is bijna grenzeloos. Zo hebben ze zelfs al een methode onderzocht die ze hebben afgekeken van Star Trek, de zgn. ‘warp drive’. Daarbij maakt men gebruikt van een rimpeling in de structuur van ruimte en tijd om snel enorme afstanden af te leggen. Zulke rimpelingen noemt men wormgaten. Ze zijn reuze handig, want als het je lukt om er heelhuids doorheen te glippen, heb je voor je ruimtereis geen brandstoftanks zo groot als een touringcar meer nodig en kun je zelfs sneller reizen dan het licht. Je vliegt dan gewoon ‘binnendoor’ naar andere werelden. Jammer genoeg is men nog nooit verder gekomen dan het speculeren over deze mogelijkheid. Maar ook met de beste raketten waarover men nu beschikt zal het nooit lukken om in enkele tientallen jaren een andere ster te bereiken. Volgens Marc Millis, de leider van de Tau Zero Foundation die daar onderzoek naar doet, zijn we pas in de 23e eeuw in staat om voldoende energie op te wekken om interstellaire reizen mogelijk te maken.

Dat klinkt vrij somber. Betekent dit nu - voorlopig tenminste - einde verhaal voor de droom van de mensheid om andere zonnestelsels te verkennen en daarbij andere beschavingen tegen te komen? Als we ons doel voor ogen blijven houden, zullen we het in elk geval over een heel andere boeg moeten gooien. De vraag is dan of er wel andere manieren bestaan om dit probleem te benaderen.

Ik geloof dat dit mogelijk is. We zullen dan wel af moeten stappen van het idee dat de techniek ons hierin verder kan brengen. Het antwoord is simpel: met de geest kun je veel langere en betere reizen maken dan met een ruimteschip. Het is een bekend verschijnsel dat mensen tijdens uittredingen, waarbij hun geest zich van hun lichaam verwijdert, elke willekeurige plaats op aarde kunnen bezoeken. Men kan dan waarnemingen doen van de personen of de omgeving waar men om de één of andere reden affiniteit mee voelt. Achteraf blijken die waarnemingen in de regel te kloppen. De geest van zo iemand is dan alleen nog maar met een dunne band, het ‘zilveren koord’, met het lichaam verbonden.

Toch is niet elke uittreding voor ons doel geschikt. Er zijn nl. globaal genomen twee soorten uittredingen. In sommige gevallen gebeurt het spontaan en heeft degene, die het overkomt, er geen controle over. Dergelijke uittredingen komen bv. voor tijdens een bijna-doodervaring of vergelijkbare ervaringen waardoor mensen plotseling uit hun lichaam worden geslingerd. De tweede categorie uittredingen vindt bewust en gecontroleerd plaats. Mensen, die jarenlang hebben gemediteerd of over bijzondere gaven beschikken, kunnen dan bij vol bewustzijn uit hun lichaam treden. Er zijn Indiase yogi’s die deze techniek beheersen, maar in principe zijn heel veel mensen hiertoe in staat, vooropgesteld dat men in zekere zin ‘onthecht’ is van de uiterlijke wereld en zichzelf onder controle heeft. Al deze uittredingen beperken zich tot verplaatsingen in de geest naar andere plekken op aarde. Zou deze techniek nu ook gebruikt kunnen worden om reizen te ondernemen naar andere werelden?

De Zweedse wiskundige, uitvinder en theoloog Emanuel Swedenborg heeft in zijn in 1758 gepubliceerde werk "Over de aarbollen in ons zonnestelsel en andere hemellichamen" beschreven dat dit wel degelijk mogelijk is. In dit boek vertelt hij dat hij uittrad en met zijn geest verschillende planeten rondom andere sterren bezocht. Hij sprak ook met de bewoners ervan. Opvallend in zijn relaas is het feit dat deze bewoners allemaal een menselijke vorm hebben. Hun lichaamsbouw en huidskleur vertonen een aantal varianten, vergelijkbaar met de verschillende soorten mensen op aarde. Ook hebben die planeten een rijke flora en fauna.
In andere opzichten verschillen die mensen wel sterk van ons. Zo zijn ze allemaal diep religieus en vereren ze God als de schepper van het heelal. Via engelen onderhouden ze contact met de geestelijke wereld. Technische ontwikkeling kennen deze beschavingen nauwelijks, simpelweg omdat zij zich alleen maar interesseren voor geestelijke ontwikkeling en al het materiële daaraan ondergeschikt achten.
Veel mensen zullen deze beschrijvingen wonderlijk vinden of moeite hebben met het idee dat men in zijn geest andere plaatsen kan bekijken terwijl het lichaam in een slaaptoestand verkeert. De combinatie van uittredingen en reizen naar andere werelden moet hun wel helemaal vreemd voorkomen. Weinig mensen in het Westen geloven immers meer in het bestaan van een menselijke geest die zich van het lichaam los kan maken en de dood overleeft. Toch is het verschijnsel van de uittreding vanuit de parapsychologie en de bijna-doodervaringen bekend. Het is al vaak onderzocht en blijkt iets reëels te zijn dat niet zomaar kan worden weerlegd. Swedenborg, die in zijn tijd ook faam genoot als sterrenkundige, heeft daar een nieuw element aan toegevoegd. Zijn helderziende gaven werden door zijn tijdgenoten erkend. Ook maakte hij naam als uitvinder. Zo ontwierp hij al in 1714 een vliegtuig, waarvan het ontwerp in onze tijd door de NASA is nagebouwd – en het bleek te kunnen vliegen.
Het mag dan zo zijn dat dit reizen naar andere werelden nooit gemeengoed zal worden, maar een interessante mogelijkheid is het in elk geval wel. Misschien zullen de huidige budgetproblemen van de NASA er nog eens voor zorgen dat men deze mogelijkheid gaat verkennen. Wat we ermee kunnen winnen is niet meer of minder dan kennis over andere beschavingen in het heelal. Het reizen in de geest blijkt uiteindelijk misschien wel het ‘wormgat’ te zijn waardoor we het heelal zullen leren kennen op een manier die met technische middelen nauwelijks haalbaar is.

Hendrik Klaassens.

Hoe reizen andere beschavingen door het heelal?

Vroeger was ik een groot liefhebber van de boeken van Erich von Däniken, Jochim Pahl en Stefan Denaerde. Ook werkjes over ufo´s verslond ik, hoewel ik ze met de nodige scepsis las. Al deze schrijvers waren gefascineerd door het idee dat andere beschavingen af en toe onze aarde bezoeken. Volgens hen hebben veel civilisaties het stadium van de interstellaire ruimtevaart bereikt en stimuleren ze de ontwikkeling op planeten waarvan de hoogste levensvormen zich nog met knots en speer staande proberen te houden. Een soort ontwikkelingshulp dus, en niet geheel zonder bijbedoelingen. De aarde moet immers worden opgestoten in de interstellaire vaart der volkeren, zodat ook de andere ruimtevarende intelligenties daarvan kunnen meeprofiteren en het in de ruimte geen rommeltje wordt.

Opvallend bij al deze schrijvers is de Star Trek-achtige manier waarop ze de werkelijkheid van het heelal benaderen. Meestal speelt de techniek een allesoverheersende rol. Toch heb ik daar grote twijfels over. Wat is nl. het belangrijkste doel van de hele materiële schepping? Is dat niet de vergeestelijking van het bewustzijn van de mens en de totale bevrijding uit de wereld van de materie? En als dat het belangrijkste doel van alles is, waarom zouden we dan met technische hulpmiddelen het heelal moeten veroveren? Is dat niet een paradox?

Na het lezen van de boeken van verschillende mystici ben ik dit alles systematisch gaan vergelijken met modern ruimteonderzoek. Daarbij heb ik gemerkt dat er in de hele wereld van de materie wel degelijk één centraal principe is, en wel dat alles in het heelal zich langzaam maar zeker ontwikkelt tot steeds hogere vormen, totdat alles op den duur volkomen vergeestelijkt is en in fysieke zin 'oplost'.
Je ziet dat ook bij sterren, planeten en kometen. Aan het eind van hun ontwikkeling lossen ze volkomen op: ze 'verdampen' als ze hun tijd hebben uitgediend. Precies hetzelfde geldt ook voor de mens. We zijn beslist niet geschapen om in de wereld van de materie te blijven hangen. Dit is maar een tussenstadium, een noodzakelijk kwaad omdat we ooit door een bewuste keuze - de val uit de geestenwereld - onze frequentie hebben verlaagd. Zo kon het stoffelijke heelal ontstaan. Het is een hulpmiddel om via een aantal incarnaties terug te keren naar de geestelijke wereld.

Wat doen nu al die levende wezens op de sterren en planeten? Als ze zich van hun geestelijke opdracht bewust zijn, zullen ze kiezen voor een ontwikkeling van hun geest en niet van de materie, omdat materie op zichzelf genomen praktisch dood is. Miljarden en nog eens miljarden beschavingen zijn er in het heelal. Hun aantal moet zó onnoemelijk groot zijn, dat we dit niet eens met een aards getal uit kunnen drukken. Toch zullen de meest wijze civilisaties nooit beginnen aan een ongeremde technische ontwikkeling. Waarom niet? Het antwoord is simpel: met de geest kun je veel langere en betere reizen maken dan met een ruimteschip.

De Zweedse ontdekker, geleerde en ziener Emanuel Swedenborg heeft dat in zijn boek "Over de aarbollen in ons zonnestelsel" duidelijk laten zien. Hij trad uit en bezocht met zijn geest verschillende werelden. Hij sprak met de bewoners daar. En overal spreken de meer ontwikkelde wezens dezelfde taal: ze kunnen met elkaar communiceren en bezitten een wijsheid, waarbij vergeleken de wijsheid van ons meestal maar een hersenschim is.
Om te reizen in het heelal heb je geen techniek, geen ruimteschepen nodig, maar een wakkere, heldere geest. Een geest die zich volkomen op Jezus richt en vast op Hem vertrouwt. Neem van mij aan dat de rest dan vanzelf gaat. Maar bijna niemand op aarde heeft dát vermogen, díe geestelijke kracht, omdat we in de materie verzonken zijn. Ons bewustzijn is ongelofelijk mat.

Daar zal beslist verandering in komen. De ontwikkeling op aarde kan niet blijven stilstaan, we móeten echt verder. Zoals Jezus de materie volkomen overwon, zo zullen wij dat ook ooit 'es moeten doen. Niet met techniek, niet met ruimteschepen, maar alleen met onze vrije geest, die peilloos ver boven de materie staat.
Wat er tijdens de laatste fase van de wederkomst van Christus zal gebeuren, God only knows. Maar ik weet wel dat dat een transformatie van de aardse omstandigheden zal betekenen waar we ons nauwelijks een voorstelling van kunnen maken.
Wie zullen er na de wederkomst overblijven? Jezus zei ooit: "De zachtmoedigen zullen de aarde beërven". Ik denk dat dat betekent, dat niet de slechte mensen achter zullen blijven, maar juist de liefdevolle, deemoedige mensen. De rest zal weggevoerd worden. Niet met ruimteschepen, maar in de geest. Op andere werelden mogen ze hun ontwikkeling vervolgen. Soms zal dat materiëel gebeuren, soms ook niet. Want ook de geestelijke wereld heeft heel veel sferen waarin de mens kan worden opgevoed.

In die zin kijk ik ook tegen de voorspellingen over de drie dagen van duisternis aan, die volgens velen onmiddellijk voorafgaan aan de transformatie van de aarde. De opvatting dat een heleboel mensen met ruimteschepen van de aarde worden opgehaald, kom je o.a. tegen in de boekjes van Bertha Dudde. Ook binnen New Age doen zulke verhalen de ronde. Toch geloof ik dat niet. UFO's zijn al vaak beschouwd als vertegenwoordigers van de 'goden' of als bezoekers uit een andere dimensie. Ik heb die ideeën bestudeerd, maar er nooit overtuigende bewijzen voor gevonden. UFO's bestaan wel, maar ze kunnen nooit zijn gebouwd door hoogstaande beschavingen. Simpelweg omdat hoogstaande beschavingen hun heil niet zoeken in de materie, maar in de mogelijkheden van de vrije, op God gelijkende geest.

Alleen beschavingen die in het materiële stadium zijn blijven steken, zullen ruimteschepen bouwen die de afstanden tussen de sterren - gemiddeld ca. 4 lichtjaren - kunnen overbruggen. Een bewijs voor hun geestelijke superioriteit is dat echter allerminst. Het wijst eerder op een sterke gehechtheid aan de materie en op een fascinatie voor de verworvenheden van de techniek. De boodschappen die we van dergelijke beschavingen kunnen opvangen, hebben in spiritueel opzicht dan ook maar een heel beperkte waarde. Een civilisatie die immers grondig over haar eigen plaats en oorsprong heeft nagedacht, zal zich vooral in geestelijke zin ontwikkelen en de techniek hooguit gebruiken als een middel om geestelijke doeleinden te verwerkelijken.

Beweringen - 1

Nu het pacifistische imago van Groen Links door de Sapcentrifuge is gehaald, kan deze partij haar besmeurde blazoen alleen nog maar oppoetsen door uit alle macht - én met succes! - te gaan lobbyen tegen de aanschaf van de peperdure en lawaaierige JSF, een toestel dat elk jaar op miraculeuze wijze 20% duurder wordt.

Wetenschappers zouden moeten beseffen dat maar een heel klein deel van onze werkelijkheid met instrumenten kan worden onderzocht. Over wat daar buiten valt - de menselijke ervaringswereld bv. - kan men geen zinnige uitspraken doen, laat staan dat men er harde conclusies over kan trekken.

In Nederlandse ziekenhuizen overlijden jaarlijks bijna tweeduizend mensen door vermijdbare fouten, zoals fouten bij operaties en verkeerd medicijngebruik. Het zou de Vereniging tegen de Kwakzalverij, die alles op alles heeft gezet om Jomanda te laten veroordelen, daarom sieren als ze de moed zou opbrengen om ook hiertegen in het geweer te komen!

Als D66 blijft vasthouden aan het plan om Friesland te laten opgaan in een noordelijk landsdeel, is de kans reëel dat deze partij in Friesland zal worden weggevaagd bij de komende verkiezingen voor de Provinciale Staten.

Heren, laten we het nu maar eerlijk toegeven: mannen zijn kleinzeriger en grotere aanstellers dan vrouwen.

Dagelijks worden in Nederlandse verpleeghuizen minstens 6.000 demente bejaarden met een zweedse band vastgebonden op hun stoel of bed om te voorkomen dat ze vallen en daarbij botbreuken oplopen. Toch helpt dit niet. De oude mensen worden er vaak angstig en onrustig van, en áls ze al uit hun stoel of bed mogen opstaan, lopen ze juist een grotere kans op botbreuken. Het wordt dan ook hoog tijd dat dit martelwerktuig in Nederland verboden wordt.
Zie hiervoor ook http://www.innovatiekringdementie.nl/ow/Artikel/Feiten-over-vrijheidsbeperking.aspx

Schrijvers die veel succes oogsten met hun boeken lopen het reële risico dat ze een ego ontwikkelen dat zo groot is als een volwassen melkwegstelsel. Harry Mulisch en Jan Wolkers zijn daar krasse voorbeelden van.

Het wordt tijd dat het kabinet-Rutte definitief stopt met het geldverslindende JSF-project nu bekend is geworden dat de prijs van 85 gevechtstoestellen is gestegen naar minstens €7,6 miljard. In de VS circuleert momenteel al een prijs per toestel van €176 miljoen. Het is waanzin om onder deze omstandigheden slaafs achter de VS aan te blijven hollen. De Zweedse Saab Gripen is immers een vergelijkbaar toestel dat veel minder lawaaierig en ook veel goedkoper is. Het getuigt van een tunnelvisie als men onder deze omstandigheden niet voor dat Zweedse toestel kiest.