Uit een diepe afkeer van ’t geloof in God
heeft Hella de schrijfsite de rug toegekeerd
Ze hield zich niet aan het eerste gebod:
’t is haar taak dat ze anderen schrijven leert.
Ze viel uit haar rol en ging anderen bestrijden
overtuigd van haar eigen gelijk en retoriek.
Maar in haar ijver ging ze ver over de schreef:
de redactie van trouw diende haar van repliek.
Vier blogjes van haar werden daarom gedelete,
ik en nog drie anderen kregen daarvan de schuld
hoewel ze zelf alle grenzen te buiten was gegaan.
Sindsdien heeft zij zich in stilzwijgen gehuld.
“Die rakkers zijn daarvan de schuld, weg met hen”,
raast haar aanhang nog als nooit tevoren,
“’t is allemaal hùn schuld, wij hebben niks gedaan”
zo krijgen wij nog bijna elke dag te horen.
Me dunkt dat ’t tijd wordt om de mythe los te laten
van Hella’s onschuld, ondanks al haar fraaie verhalen.
Wie uit alle macht anderen de grond in trapt
moet daarvoor uiteindelijk een hoge prijs betalen.
Haar verstrooide aanhang kan die waarheid niet geloven
en balkt maar door dat het echt haar schuld niet was.
Ziedaar wat over is van het eens vermaarde Schrijf:
een groepje boze kinderen uit Hella’s kleuterklas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten